14 augustus - 10 september 2017

Op14 augustus begon het schooljaar 2017-2018 voor mij. Het is wennen, maar ik heb het heel erg naar mijn zin. Hanna en ik kunnen het goed met elkaar vinden en we eten elke dag lunch samen. En geloof het of niet, het eten is nog niet eens zo heel slecht. Ik mis broodjes en boterhammen wel een beetje, maar dat is overkomelijk.  

Op de eerste donderdag van het schooljaar, 17 augustus, hadden wij (het golfteam) ons eerste golftoernooi in O'Neil. Dat was ongeveer een uur rijden. Na het golftoernooi hadden Hanna en ik onze eerste ervaring met eten bij Dairy Queen (ze hadden geweldig ijs). Het enige wat echt vervelend was in de nasleep, waren mijn ontzettend verbrande benen (vooral de knieholtes).

Op 21 augustus was de zonsverduistering. Iedereen in high school moest de kinderen van elimentary school helpen, zodat ze hun brillen op zouden houden, maar Hanna en ik hadden die dag vrij, want wij gingen ergens anders heen om de totale zonsverduistering te zien. In Ainsworth was de zonsverduistering niet compleet, dus het was heel gaaf om vrij van school te krijgen om een zonsverduistering te zien.

Sinds die dag hebben we een dag school gemist op 29 september om naar de Nebraska State Fair in Grand Island te gaan. Dat was een lange dag, maar het was het helemaal waard. Er waren allemaal leuke activiteiten en shows, dus we hebben ons zeker niet verveeld.

Het weekend daarna was het Labor Day weekend. Dat was een lang weekend met een extra vrije dag op maandag. Die vrijdagmiddag vertrok ik samen met een aantal STS studenten en begeleiders in Nebraska naar South Dakota, waar we dat weekend doorbrachten in de buurt van Rapid City.

De eerste nacht, vrijdag sliepen we in een kerk. 

Op dag 2, zaterdag, zijn we naar het Dinosaur Park gegaan, daarna naar een winkel die gerund werd door Native Americans en vervolgens via het House of Scandinavia (waar ze Nederlandse stroopwafels verkochten, waar ik ze niet kon laten staan) naar de camping gegaan. Daar zetten we onze tenten op. De grote tent was voor de meisjes (we waren met twaalf, dus het was niet ruim uiteindelijk) en de rest waren voor begeleiders en de jongens. 

Die avond gingen we naar een plek waar we konden zwemmen, wat een hele tour was, aangezien het op een hele afgelegen plek was. Eenmaal aangekomen moesten we nog een heel stuk klimmen en klauteren om bij de zwemplaats te komen, wat uiteindelijk heel anders was dan we hadden verwacht. Er was namelijk een klif en alleen als je daar vanaf sprong, kwam je in het water terecht.  Ik ben niet echt een durfal, maar ik besloot om het te doen. Ik gaf mijn bril aan iemand van onze groep, nam een aanloopje en sprong. Ik heb me nooit beter over mezelf gevoeld dan op dat moment. Tot ik in het water terecht kwam en het echt ijskoud was. Maar ik wil me er liever op focussen dat ik van een klif gesprongen heb die ongeveer 12 meter hoog was.

Toen de schemering inzette zijn we naar Mount Rushmore gegaan. Wat een adembenemend gezicht was dat, ik hoop dat ik daar nog eens naartoe kan gaan!

De volgende dag, zondag, begonnen we vroeg, want we moesten de trein halen. Niet zomaar een trein, maar een trein die gemaakt was in de 1860s. Het was een leuke trip naar een kleinere stad, waar we de rest van de ochtend tijd hadden om te shoppen.

Die middag, nadat we terug waren gekomen in Keystone, ging iedereen in groepen zijn eigen weg. Er was een groep die ging shoppen, een groep die terugging naar de camping en ik was deel van de groep die ging zip-linen (ik heb de longen uit mijn lijf gegild) en daarna zijn we naar de mountain coaster bij Cave Rushmore gegaan. Dat was minder eng dan de meeste achtbanen, want we konden de snelheid zelf bepalen.

Die dag sloten we af in Crazy Horse, een plek waar een immens beeldhouwwerk uit een stenen heuvel wordt gemaakt. Het was al donker toen we daar waren en de rots was verlicht en later begon een show, waarin het verhaal van Crazy Horse en andere Native American stammen werden verteld.

Op maandag (Labor Day) gingen we terug naar huis via een toeristentrekpleister genaamd Wall Drug. Het is een soort dorpje met een western thema met een heleboel winkels voor toeristen.

Die avond gingen Hanna en ik naar school voor Royalty night, waar de Homecoming kandidaten werden voorgesteld en de jerseys van de football spelers werden geveild.

Die week was homecoming week, maar ik heb er niet zo heel veel van meegekregen want het golfteam had twee meets.

Wat wel fijn was, was de vrijdag. Die dag waren we vrij vanaf 14:00 uur, waarna we een parade hadden. Die avond wonnen we de homecoming football game (het liep een beetje uit, dus de toegang tot de dance werd uitgesteld van tussen 21:00 en 22:00 uur naar tot 22:30). Het duurde tot 24:00 uur. In die tijd heb ik de beginselen van line-dancing geleerd. Dat was echt heel leuk en grappig, want ik bakte er in het begin helemaal niets van.